Wat allemaal begon als een groot avontuur, lijkt nu alweer zo ‘normaal’. Het dagelijkse leven beginnen we ons hier al steeds meer eigen te maken en ook ons richtingsgevoel wordt steeds beter. Als we in de Matatu zitten dan zien we of dat we verkeerd rijden en of dat de weg veranderd is. Ik zeg: Ik ben trots!
Afgelopen week zijn we zo goed als helemaal geïntegreerd want we hebben de tuctuc (zie google.nl) mogen besturen. Ieder om de beurt achter het stuur en we hebben het er heel vanaf gebracht.

Het project schiet steeds meer op. We krijgen beter contact met de vrouwen die hier werken en het systeem van Temak wordt ook elke dag wat meer helder voor me. Als je wat wil lezen over het project kijk dan op www.ingewilkeanouk.waarbenjij.nu. Daar zullen we meer updates geven over wat we allemaal al bezocht en bekeken hebben en uiteindelijk ook wat ons project hier bij Temak zal worden. Tot nu toe ben ik vooral bezig met het Nursery schooltje. Dit is een soort van kleuterklas waarbij de teacher verwacht dat de kinderen al sommen kunnen uitrekenen van 21+24, zonder ze ook maar enige uitleg te geven.
Nu voelt het voor mij dus als mijn missie om deze teacher in te laten zien dat je met de kinderen creatief bezig moet zijn. Ze elke dag alle cijfers van 1 – 100 op laten noemen heeft naar mijn gevoel weinig effect. Dit merk ik vooral doordat de kids van 3 jaar gewoon de klas uitlopen en buiten gaan spelen (en geef ze eens ongelijk).

Als uitstapje zijn we afgelopen zaterdag (27-10-2012) naar Kakamega Forest geweest. We hadden om 8 uur afgesproken om te vertrekken, maar helaas dacht onze chauf daar anders over. Rond half 11 konden we vertrekken en onderweg stopte de auto er ook nog eens mee. Op het moment dat je het terrein van de auto garage op komt gereden rennen er 10 mannen op de auto af, want wie het eerst komt, wie het eerst maalt. Nog voordat we het wachten beu waren konden we alweer verder. In Kakamega hebben we een local-drunk guy aan de haak geslagen en die heeft ons meegenomen naar de Watervallen, de mooiste plekjes om foto’s te maken en het View-point. Toen we daar stonden werd het binnen 10 minuten ontzettend donker en moesten we het dus op een rennen zetten om terug te gaan naar onze auto. Een heerlijke dag die afgesloten werd met een etentje in een restaurant!

Verder gaat het heel goed met me! Ik ben heel blij met alles wat we hier zien en mee mogen maken. De mensen zijn hartelijk en ook oprecht blij dat wij er zijn.
Vorige week kreeg ik als verrassing allemaal kaartjes binnen en een heerlijk eet-pakket van mijn vriendinnetjes. Iets wat mij echt helemaal gelukkig heeft gemaakt.
Ook vind ik het heel leuk dat ik al veel mensen via skype, email of FB heb gesproken. Thanks peeps!!

Tot snel!!!
Lots of love, Anouk